Les Défis du Jubilé.

We hadden al twee maal besloten nooit meer  deel te nemen aan een hill race, Dit jaar waren we te gast bij Douwe die met family woont in de buurt van Lausanne. Na bestudering van de beschikbare races, kozen wij voor de petit course van Les Défis du Jubilé. Een loop van ruim 20 km met zo'n 1000 hoogte meters die overbrugd moesten worden. Kortom, een parcours op het lijf geschreven van de mannen!

Douwe had ons reeds via de voorinschrijving aangemeld. De race startte om 09.00 uur dus vroeg op om tijdig aanwezig te zijn. Dit keer geen paardetrailer waar we ons moesten inschrijven maar een prachtig schoolgebouw. Alles was tiptop geregeld door de organisatie, tot de speldjes om je nummer vast te hechten aan toe. "Zo zijn ze hier" zei Douwe. Nadat de locale abt de deelnemers gezegend had, kon de race van start

Een grondige bestudering van het hoogtemeterkaart leert dat het parcours direct met een forse berg begint,  een daling en daarna nog 10 km naar de finish. De weersomstandigheden waren uitstekend, het parcours zwaar, tot zeer zwaar vooral de afdaling deed de bovenbeenspieren in één keer verzuren. Bart is twee keer gevallen in de afdaling.  Vlak voordat de afdaling begon, stonden Reinier en Armand om ons aan te moedigen. Beide mannen waren te geblesseerd om mee te lopen. Ben was gelukkig op tijd hersteld van zijn zweepslag. Uiteindelijk lukte het Hans en Ben om binnen de drie uur te lopen. Klein detail: het parcours was ook op Hans zijn (machtige) lijf geschreven. Aan het finish wachtte de spreekwoordelijke eer en  water, Rivella, bier en wijn. Ook mochten we genieten van een heerlijke raclette.